Heb je een rotdag? Zo krijg je die nare emoties uit je lijf. Vanochtend viel mijn oog op een artikel in het AD met deze titel (https://www.ad.nl/ad-werkt/heb-je-een-rotdag-zo-krijg-je-nare-emoties-uit-je-lijf~abd6ea72/). Ik moest het lezen. Emoties en gevoelens zijn onderwerp van gesprek in mijn coachings-sessies. Ik coach immers op voelen in plaats van verdoven. Verdriet en woede voelen. Zodat ook geluk volop de ruimte krijgt.
De kern van het artikel, is dat je minder last hebt van nare emoties door te begrijpen wat je voelt. Om vervolgens je lichaam letterlijk in een andere staat te brengen door te wandelen, dansen, slapen etc. Alles behalve stil te zitten. Zodat je emotie wordt teruggedrongen.
Interessant.
Want leer ik mezelf en anderen niet om juist ALLES te voelen? En juist de stilte op te zoeken en niet te kiezen voor het verdovende effect van bijvoorbeeld gezelschap en televisie. Hoe zit dit. Wanneer moeten emoties en gevoelens weg en wanneer mogen ze er juist zijn?
Eerst meer over emoties en gevoelens. We gooien het vaak op één hoop. Maar er is verschil. En het is handig voor jezelf het verschil te weten en op te merken.
Emoties zijn hele instinctieve en krachtige reacties als boos, blij, bang en bedroefd op een gebeurtenis. Ze komen voort uit hele primaire behoeftes als veiligheid en verbinding. Ze komen snel op en zwakken snel weer af. Ze zijn urgent, bedoeld om je in leven te houden en te behoeden. Emoties zijn dus vaak van (levens)belang. En het is voor je ontwikkeling enorm belangrijk dat alles er mag zijn. Zelf koos ik als kind voor blij als primaire emotie. Boosheid leerde ik niet ontwikkelen. Tot op de dag van vandaag vind ik boos worden erg moeilijk en heb ik moeite met heftige discussies en begrenzen. Ik heb niet voor niks zelf een flinke burn-out achter de rug.
Gevoelens zijn veel subtieler dan emoties. Het zijn reacties op wat je denkt, hoe je dingen interpreteert. Ze komen voort uit verlangen. Vervuld verlangen of juist niet. Denk aan verdriet, liefde, haat, teleurstelling, frustratie. Gevoelens kunnen lang, soms levenslang aanhouden. Gevoelens mag je voelen, opmerken, nieuwsgierig ondergaan. Ze fluisteren in je oor wat je nodig hebt om meer geluk en voldoening in je leven te vinden. En kan je vervolgens leren sturen. En dat blijkt ook van levensbelang. Want gevoelens hebben een enorme invloed op je gezondheid. Hoogleraar experimentele immunologie Pierre Capel vertelt in zijn boek Het Emotionele DNA hoe gevoelens onze gezondheid aansturen. Hoe negatiever onze gevoelens, hoe ongezonder we zijn en worden.
Uit een studie van hem blijkt bijvoorbeeld dat patiënten met uitzicht op een prachtige tuin sneller herstelden dan vergelijkbare patiënten in hetzelfde ziekenhuis die op een blinde muur uitkeken….
Bij mijzelf zijn gevoelens trouwens vaak helemaal niet subtiel. Maar rammelen ze luid aan de poort. Ik kan enorm gefrustreerd, verdrietig zijn. En intens houden van. Ik pas waarschijnlijk in het vakje hoogsensitief. Vaak heel fijn. Soms lastig.
In het artikel gaat het dus over gevoelens. Niet over emoties. En opmerken en ontdekken wat je waarom voelt is dus een goede eerste stap. Eens. Om positieve gevoelens met open hart en armen binnen te laten komen. Daarna zou ik aanraden om niet te snel over te gaan tot de kop indrukken. En bij negatieve gevoelens zeker na te gaan wat er loos is. Reflecteer. Kijk naar jezelf. Overleg het met iemand. Is het inderdaad een kleine frustratie, relativeer dan vooral. Is het nou echt zo erg? En ga inderdaad lekker wandelen, hardlopen, dansen! Ben je echt verdrietig, teleurgesteld? Stap hier niet te snel overheen. Kijk dan of je er achter kunt komen wat er ten diepste speelt bij jezelf. Welk verlangen heb je? En wat kan je doen om dit te vervullen? Hoe kan je je negatieve gevoel keren? Je lijf zal je dankbaar zijn.
Nieuwsgierig naar meer? Laat het me weten.
Bronnen:
- www.wendyvanmieghem.com
- www.changeofheart.nl
- Prof. Pierre Capel Phd – The emotional DNA
Add A Comment